Lucy McKenzie

Super Palace

25 september 2024

De Schotse kunstenares Lucy McKenzie (°1977) woont en werkt al 18 jaar in Brussel. In Z33 presenteert ze haar eerste Belgische solotentoonstelling met nieuw werk op maat van het gebouw. Ze ziet Z33 als een weerspiegeling van de stad, waar publieke en private ruimtes elkaar afwisselen. Beneden loop je langs installaties die doen denken aan een winkelstraat, treinstation of kermis, terwijl de kunstwerken boven inzoomen op huiselijke interieurs.

De positie van de vrouw in de publieke ruimte

De expo begint met Sports Shop, de etalage van een denkbeeldige boetiek van Atelier E.B, het modelabel van McKenzie en ontwerpster Beca Lipscombe. Even later transformeert McKenzie twee mannequins in klassieke standbeelden, beschilderd met de faux 'verdigris' techniek. De hoofden van de etalagepoppen zijn vervangen door die van Zoya Kosmodemyanskaya, een Sovjet verzetsstrijdster die door de nazi's werd vermoord. Wandel je verder dan zie je een beschilderde straatlantaarn beplakt met tekeningen. Hierop staat Beca Lipscombe gekleed als de mannequin “Rrose Sélavy” van kunstenaar Marcel Duchamp (1887-1968). McKenzie is geïnteresseerd in hoe mannelijke en vrouwelijke kunstenaars verschillend hebben gereageerd op mannequins. Duchamp stelde gendernormen ter discussie door een etalagepop in zijn eigen kleren te kleden en een rode gloeilamp in haar borstzak te stoppen. Dit werk is een eerbetoon aan dit radicale gebaar.

Kunst en massacultuur

McKenzie is gefascineerd door vroege vormen van entertainment, waar kunst en massacultuur versmelten. Zoals de 19de-eeuwse traditie van het bewegende panorama. In Z33 presenteert ze haar eerste bewegende panaromaschilderijen, geïnspireerd op oude filmscènes waar treinreizigers het landschap als een schilderij zien voorbijglijden. Vanuit een miniatuurtreincoupé kijk je naar het landschap langs de Hudsonrivier in New York. Het tweede werk is geïnspireerd op een attractie uit de wereldtentoonstelling van 1900, waar een panorama van de trans-Siberische spoorlijn werd getoond. Zoals het bewegende panorama een voorloper is van de moderne cinema, zijn de dansorgels van de gebroeders Decap een voorloper van de elektronische muziek. McKenzie selecteerde bijzondere objecten uit de Decap-archieven om hun rijke geschiedenis te laten zien, inclusief een dansorgel met live muziek. Zo wandel je o.m. op de tonen van Waterloo van ABBA door de tentoonstellingsruimte.

Daarnaast tekent ze een dansorgel in de stijl van de Vlaamse architect Jozef De Bruycker (1891- 1942), lid van Verdinaso en het Vlaamsch Nationaal Verbond. Ze onderzoekt of zijn stijl kan worden losgekoppeld van zijn politieke ideeën. Een werkwijze die ze ook hanteert in Náhrdelník (Tsjechisch voor "halsketting"), een nieuwe film gebaseerd op beelden uit de gelijknamige Tsjechische televisieserie uit 1992. McKenzie bewerkte de ondertiteling tot een nieuw verhaal met een donkere ondertoon, dat zich afspeelt in de beroemde Villa Müller van de Oostenrijkse architect Adolf Loos (1870-1933).

Nieuwe muurschilderingen op maat van Z33

McKenzie is geïnteresseerd in hoe kunst wordt gebruikt voor politieke doeleinden. De afgelopen jaren heeft ze zich vaak laten inspireren door de muurschilderingen van de Mexicaanse kunstenaar Diego Rivera (1886-1957). Haar twee grote schilderijen in Z33 dragen een maatschappijkritische boodschap. Mural Proposal for Jeffrey Epstein’s New York Townhouse (Filming of American Psycho) toont een scène uit de opnames van de cultfilm American Psycho (2000). Onder de douche staat acteur Christian Bale, die de rol van Patrick Bateman speelt, een bankier met een geheim leven als seriemoordenaar die vrouwen afschuwelijk behandelt. In dit schilderij keert McKenzie de rollen om. Bateman wordt begluurd door een groep vrouwen. Het schilderij is geïnspireerd op een anekdote van regisseur Mary Harron. Ze vertelde dat de vrouwen op de filmset stopten met werken en bijeenkwamen om Bale te zien douchen. Mural for Cromwell Place (Francis Bacon’s Studio) is geïnspireerd op anekdotes over het Londense gokhol van Francis Bacon. Net als Rivera maakt ze een karikatuur van de klasse van aristocraten en industriëlen die niet alleen met hun eigen geld gokten, maar met de hele economie.

Een programma geïnspireerd op Super Palace

3 x Zondaggasten

In Zondaggasten rijgt televisiemaker Karine Claassen verhalen over kunst en samenleving aan elkaar. Deze keer vertrekt ze vanuit de tentoonstelling van Lucy McKenzie.

Op zondag 20 oktober gaat ze in gesprek met filmmaker en regisseur Dominique Deruddere, filmdocente Anke Brouwers, en forensisch arts Babette Van Rafelghem. Aan de hand van filmfragmenten, panorama’s en muurschilderingen illustreren de gasten hoe onze beleving van de werkelijkheid gestuurd wordt door de beelden die we te zien krijgen.

Op zondag 17 november staat Zondaggasten in het teken van de decaporgel, een typisch Belgische uitvinding en voorloper van de elektronische muziek. Roger Mostmans, Jan Delvaux en Nele Wynants delen hun visie over de geschiedenis en relevantie van dit erfgoedstuk.

Op zondag 23 februari, de laatste dag van Super Palace, onderzoeken vier vrouwen de ‘female gaze’ en de kunst van het etaleren. Met Lucy McKenzie, Beca Lipscombe & Elisa De Wyngaert. Caspar Auwerkerken zorgt die dag voor muziek.

Praktisch

Zondag 20 oktober, 17 november 2024 en zondag 23 februari 2025
14:30 – 16:30
Tickets via https://tickets.z33.be/nl/zondaggasten/tickets
Standaard: € 15
- 26: € 7,50
Combiticket: € 21

Voor gezinnen: familieparcours en Kunstendag voor kinderen

Ook voor kinderen is een bezoek altijd de moeite. Met het familieparcours stap je op een speelse manier de wereld van kunstenares Lucy McKenzie binnen. Samen met illustratrice Tijsje Revalk creëerde Z33 een Super Magazine dat kinderen op weg helpt tijdens hun ontdekkingstocht doorheen het gebouw.

Op 17 november is het Kunstendag in Z33. Dan verwelkomen we gezinnen met rondleidingen en een workshop. Tijdens de workshop onder begeleiding van bricol’art gaan kinderen tussen 8 en 12 jaar muzikaal en beeldend aan de slag. Het resultaat kunnen ouders en bezoekers bewonderen tijdens het toonmoment.

Wie?

Lucy McKenzie woont en werkt al 18 jaar in Brussel. Ze is bekend om haar illusionistische trompe-l'oeil schilderijen, die een oudere kunstvorm nieuw leven inblazen. Het samenspel van historische technieken en hedendaagse thema's loopt als een rode draad door haar werk.

Lucy McKenzie (°1977, Schotland, VK) volgde les aan Duncan of Jordanstone College of Art & Design, Dundee, Schotland (1995–99) en aan het Institut Supérieur de Peinture de Bruxelles Van der Kelen-Logelain, Brussel, België (2007–08). Sinds 2007 werkt ze samen met Beca Lipscombe aan het designproject en modemerk Atelier E.B. In 2020-2021 werd Prime Suspect, een mid-career retrospectief van haar werk, georganiseerd door Museum Brandhorst (DE) en Tate Liverpool (VK). Voorbije tentoonstellingen: Pinacoteca Agnelli, Turijn, IT (2023); La Verrière, Brussel, BE (2022); Fondazione Bevilacqua La Masa, Venetië, IT (2017); Art Institute of Chicago, Chicago, VS (2014); Lucy McKenzie, Museum Ludwig, Keulen, DE (2009); MoMA, New York City, VS (2008). Ze wordt vertegenwoordigd door Cabinet Gallery (VK) en Galerie Buchholz (DE/VS).